شب شکسته
چه آسان ماه میمیرددرین شهر
کسی دراین شب تاریک بامهتاب ماوائی ندارد..............
همه درغفلت یک خواب کهنه
حریص کهکشانها هیچکس نیست
محاق ماه معنائی ندارد..............
کسی برپشتبام خانه ی خود
رفیق شاهدخت آسمان نیست
نمیدانم چرا اینگونه گشته
کسی چشمی به نجمائی ندارد..............
درین برزخ به نمبادی سپارد جان خود شمع
ولی پروانه پروائی ندارد..............
شده آه زمین برآسمانها
نفیر نحس روبه یا شغالان
دگربرگوش نیزاران این شهر
سفیر صبح صهبائی ندارد ..............
نمیدانم چرا اینگونه گشته
رفیق من همان شهدخت آفاق
مرامدهوش خود روی زمین کرد
خودش درآسمان جائی ندارد..............
برای پویش راهی به عشقش
تن افلیج من پائی ندارد..............
مرور آسمانها در کودکانه ی ذهنم
تن افلیج من پایی ندارد !!!!!!!!
جالب بود کل شعررا عرض می کنم واین مصرعش بیشتر
سلام...
قشنگ بود...خیلی...یه چیزی برام عجیب بود....جادوی مهتاب!!
مثل اینکه شاهدخت اسمان دیشب غوغا کرده.......