شعر شریفی

تقدیم به عشاق شعر

شعر شریفی

تقدیم به عشاق شعر

مصلوب

این شعر تقدیم به همه عزیزانی که مرا وادار به شعر گفتن میکنند و از همیشه تا هنوز دستی در طبع من داشته اند ... 

 

جه حسرتها   جه هیهات و دریغی  

هزاران وااسف ... ای وای دیدی ! 

 

دگر شعر از شرار خاطراتم  

مرا شوقی نمی بخشاید ای دوست 

 

کسی مانند زالو ذهن من را  

به آرامی شکافد زیر این پوست 

 

نه خواب از خبط خاطر میکنم سیر 

نه شعر از شوق نجما میکشد تیر   

 

نه با این ناتوانی های پی در پی

شوم با ذبح عزرائیل درگیر

 

فقط عاطل میان کهنه کاغذهای پاره 

شدم مصلوب این دنیای دلگیر 

 

فقط در وقت رویا  یوغ بختک  

کشد در خواب من گلبانگ شبگیر 

 

فقط باریکتر از مو  گردنم را 

ببخشایم به ناز شصت شمشیر  

 

خداوندا نمی دانم مکافات چه خبطی   

چنین جلف و جسور و بی مروت  

به میخ انزوایم کرده زنجیر  !  

خداوندا 

خداوندا 

خداوندا        

           رهایم کن  

                        رهایم کن  

                                     رهایم کن  

                                                  ... از این احساس اکبیر

 

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد